Pomoce TUS, czyli materiały wspierające trening umiejętności społecznych, coraz częściej wykorzystywane są w szkołach, poradniach czy pracowniach terapeutycznych. Pomagają dzieciom i młodzieży w nauce współpracy, komunikacji i radzenia sobie z emocjami. Czasem wystarczy prosta gra, scenka czy zestaw kart dydaktycznych, by otworzyć przestrzeń do rozmowy i ćwiczeń. Co ważne, tus pomoce dydaktyczne można łatwo dopasować do wieku i poziomu rozwoju uczestników – inne sprawdzają się w młodszych klasach, inne w pracy z nastolatkami. Jakie narzędzia są najczęściej używane i co daje ich regularne stosowanie?
Czym właściwie są pomoce TUS
Trening umiejętności społecznych (TUS) to forma zajęć, która uczy radzenia sobie w codziennych relacjach – od rozmów z rówieśnikami po wyrażanie emocji w sposób akceptowalny społecznie. Pomoce TUS to zestawy ćwiczeń, gier i materiałów, które prowadzący wykorzystuje, by angażować uczestników w naukę poprzez działanie. Zamiast suchych teorii, dzieci dostają okazję, by przećwiczyć sytuacje z życia – takie jak wspólne planowanie, rozwiązywanie sporu czy reagowanie na krytykę.
Rodzaje tus pomocy dydaktycznych i ich praktyczne zastosowanie
W zależności od potrzeb grupy można sięgnąć po różne materiały. Przykłady tu:
- Karty sytuacyjne – świetne do zadawania pytań w stylu „Co byś zrobił, gdy…?”. Uczniowie mogą porównać swoje pomysły i zastanowić się nad konsekwencjami.
- Gry planszowe i karciane – przy okazji zabawy uczą cierpliwości, zasad współpracy i umiejętności przegrywania.
- Odgrywanie ról – forma zabawy w „teatrzyk”, która pozwala bezpiecznie eksperymentować z różnymi reakcjami.
- Ćwiczenia ruchowe – często wykorzystuje się je jako przerywniki do rozładowania emocji i jednocześnie budowania współpracy w grupie.
- Multimedia – krótkie animacje lub aplikacje pomagają omawiać trudniejsze tematy, np. empatię albo mówienie o swoich potrzebach.
TUS dla nastolatków – o czym warto pamiętać
Zajęcia dla młodszych dzieci różnią się znacząco od tych prowadzonych z młodzieżą. Tus dla nastolatków często wymaga bardziej „dorosłej” formy – opartej na rozmowie, analizie problemów związanych z rówieśnikami czy internetem. Gry już nie zawsze wystarczą, dlatego częściej stosuje się studia przypadków, symulacje trudnych rozmów czy zajęcia projektowe. Ważne, by treści dotykały realnych tematów, takich jak: presja grupy, korzystanie z mediów społecznościowych czy radzenie sobie z hejtem.
Jak można wdrażać tus pomoce na zajęciach
Dobrym sposobem jest łączenie różnych metod. Przykładowo:
- zajęcia można zacząć od krótkiej gry integracyjnej, by wprowadzić dobrą atmosferę,
- następnie przejść do kart sytuacyjnych i dyskusji,
- później odegrać scenkę w małych grupach,
- na końcu zrobić wspólne podsumowanie w formie rozmowy – co było trudne, co zaskoczyło, czego można spróbować następnym razem.
Takie różnorodne podejście sprawia, że uczestnicy są bardziej zaangażowani, a ćwiczenia łatwiej zapadają w pamięć.
Dlaczego warto korzystać z pomocy TUS
Jak widzimy, tus pomoce dydaktyczne to nie tylko narzędzia pomocnicze, ale czasem główny sposób na zaktywizowanie grupy. Dzięki nim dzieci i nastolatki uczą się skuteczniej, bo doświadczają sytuacji zamiast tylko je omawiać. Prowadzący dostaje z kolei narzędzia, które ułatwiają indywidualne podejście – jedni uczestnicy potrzebują więcej praktyki w wyrażaniu emocji, inni w nauce współpracy. Ostatecznie pomoce TUS wspierają rozwój społeczny, budują pewność siebie i dają młodym ludziom zestaw praktycznych umiejętności, które przydadzą im się w dorosłym życiu.